-
1 przer|wać
pf — przer|ywać impf (przerwę, przerwiesz — przerywam) Ⅰ vt 1. (rozerwać) to break [nitkę, sznurek] 2. (zrobić wyrwę) to break [tamę, linię frontu]- przerwać blokadę to break a blockade3. (zrezygnować z wykonywania) to give up [pracę, naukę, studia] 4. (zakłócić ciągłość) to stop [czytanie, pisanie, gotowanie]; to discontinue [dostawy, produkcję, budowę]- mówca często przerywał, żeby napić się wody the speaker often broke off to drink some water- gwałtowna burza przerwała pracę w polu a heavy storm disrupted work in the fields- hałas przerwał mu sen a noise disrupted his sleep- przerwana łączność telefoniczna disrupted telephone services- skecze satyryczne przerywane piosenkami satirical sketches a. skits interspersed with songs- wreszcie ktoś przerwał kłopotliwe milczenie eventually someone broke the embarrassing silence- proszę mi nie przerywać please don’t interrupt (me)- „za dużo mówisz”, przerwał Robert ‘you talk too much,’ Robert broke a. cut in- przerwać w pół słowa a. zdania a. to stop in mid-sentence a. mid-word- przerwać komuś w pół słowa a. zdania to interrupt sb in mid-flow- przerwać ciążę [lekarz] to perform an abortion a. a termination; [ciężarna] to have an abortion, to terminate a pregnancy5. Ogr., Roln. to thin [buraki, marchew, astry] Ⅱ przerwać się — przerywać się 1. (zostać przerwanym) [korale, nić, sznurek, łańcuch] to break 2. (zostać wstrzymanym) [dyskusja, łączność, śpiew, więzi] to break off 3. pot. (podźwignąć się) to be rupturedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przer|wać
См. также в других словарях:
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego